مرغ و خروس فونیکس

 

مرغ و خروس نژاد فونیکس یکی از جذابترین نژادهای مرغ زینتی به شمار می رود این نژاد دارای جثه متوسط بوده ، البته مرغان کوچک جثه تر نیز موجود هستند که از لحاظ استاندارد قابل قبول است.

این نژاد ماکیان از نظر تولید گوشت و تخم مرغ توجیه اقتصادی نداشته و به عنوان مرغ و خروس زینتی مورد توجه قرار دارند ، از جذابیت های نژاد فونیکس به عنوان مرغ و خروس زینتی می توان به دم بلند و بسیار زیبای خروسهای این نژاد اشاره کرد. دم در خروس های نژاد فونیکس در حدود ۳ فونت و حتی خیلی بلندتر در حدود ۴ تا ۵ فوت و داسی شکل می باشد به طور که از پشت به زمین می افتد.

این نژاد مرغان ماکی زینتی بسیار آرام بوده و از لحاظ ظاهری شبیه به نژاد مرغ یوکوهاما و آناگادوری می باشند و نسبت به مرغ و خروس های نژادهای دیگر ، از توانایی پرواز خوبی برخوردار هستند ، به خصوص خروسهای فونیکس که توانایی پرواز بیشتری دارا می باشند. همچنین صدای خروسها این نژاد بلند می باشد.

مرغ و خروس نژاد فونیکس دارای قدمت طولانی می باشند قدمت این نژاد در حدود ۱۰۰۰سال پیش و به کشور ژاپن بر می گردد.

نژاد فونیکس بعد از جنگ جهانی دوم در کشور آلمان توسعه یافت ، این نژاد توسط آمیزش گزینشی و انتخابی با نژاد آناگادروی (Onagadori) که شباهت زیاد به نژاد فونیکس دارد و اغلب مردم آن را با مرغ نژاد فونیکس اشتباه می گیرند، پرورش داده شد که حاصل ان به وجود آمدن مرغ و خروس فونیکس مدرن امروزی که دارای دم بلند در حدود ۴ تا ۵ فوت است، شده ولی نه به بلندی آناگادوری ها که دم بلند آنها در حدود ۱۵ فوت می رسد.

مرغ نژاد فونیکس در سال ۱۹۶۵ در انجمن طیور کشور آمریکا شناخته شده و در سال ۱۹۷۴ به کمال رسید و استاندارد آن به رسمیت شناخته شده است.

مرغ نژاد فونیکس(ققنوس) در سه رنگ ققنوس طلایی ، ققنوس نقره ای و ققنوس سیاه سفید سینه سرخ در انجمن طیور آمریکا به رسمیت شناخته شده است ولی پرورش دهنگان رنگهای متنوع و بیشتری در این نژاد به وجود آورده اند که از جمله می توان به سفید، قرمز، قهوه ا ی، کرم و… اشاره کرد.

مرغان فونیکس دارای جثه متوسط و در بعضی موارد کوچک، پاهای به رنگ زرد و لاله گوش سفید و گوشواره و تاج قرمز می باشند، وزن مرغان فونیکس در حدود ۴ پوند و خروس های فونیکس در حدود ۵ پوند می باشد.

اندازه تخم مرغ در نژاد فونیکس کوچک و به رنگ سفید می باشد، جوجه تازه متولد شده این نژاد به رنگ قهوه ای مایل به کرم و زرد همراه با راه راه های قهوه ای تیره در پشت و سر می باشد.

محل نگهداری:

برای نگهداری یک جفت مرغ و خروس نژاد فونیکس به فضایی حداقل بالغ بر۱۰متر مربع به بالا نیاز است که برای حفظ سلامتی و فعالیت زیستی الزامی است، فضای کم و قفس کوچک برای این نژاد توصیه نمی شود به خصوص خروس فونیکس که واجد دم بسیار بلندی است که درحدود ۵ فوت نیز رشد می کند و برای حفظ سلامتی پرها و رشت بیشتر و بهتر نیاز به فضای زیاد دارد.

مرغ فونیکس نسبتاً به سرما حساس بوده و جهت حفظ سلامتی پرها و در امان ماندن مرغ و خروس ها از رطوبت و سرما، بستر پوشیده شده از پوشال چوب و یا علوفه خشک الزامی است.

توجه:

بهتر است برای حفظ جلای پرهای خروسهای این نژاد در محل نگهداری چوب بست و یا درخت مصنوعی تعبیه شود تا مرغ و خروسها روی آن به استراحت بپردازند، در این صورت از کثیف شدن و شکستگی پرهای نواحی دم خروسها بیشتر محافظت می شود.

تغذیه:

از انواع دانه های خوراکی، دانه غلات، دان مرغداری، کنسانتره، سبزیجات تازه می باشد.

سن بوغ:

در حدود شش تا هفت ماهگی است.

زمان در آمدن جوجه ها از تخم:

۲۰ تا ۲۱ روز بعد از خوابیدن مادر روی تخمها است.