منشا پیدایش مرغ و خروس نژاد کوچین
شانگهای چین می باشد و به نامهای مرغ شانگهای و مرغ کوشین نیز شهرت دارد. نژاد کوشین جثه سنگینی دارد، رشد سینه در این نژاد کم است و سینه کوتاه می باشد، در نواحی ساق پا واجد پرهای فرآوانی می باشد.
این نژاد مرغ و خروس زینتی دارای انواع مختلفی به نامهای: کوچین سفید، کوچین سیاه، کوچین حنائی، کوچین کبکی، کوچین نقره ای قیطانی، کوچین طلائی قیطانی، کوچین آبی و کوچین قهوه ای می باشد. این نژاد مرغ و خروس زینتی در انگلستان ، بلژیک و آلمان طرفداران زیادی دارد.
وزن و اندازه
وزن خروسها در حدود ۳کیلوگرم و وزن مرغها درحدود ۲ کیلو گرم می باشد. تعداد تخمگذاری در این نژاد بالا می باشد
تاریخچه
پیدایش این نژاد به دوره پیروان(کونگ فوتسی و لئوتسی)که روح اجدادشان راعبادت کرده و به ابدی بودن آنان اعتقاد داشتند برمی گردد. درفرهنگ چین، کوچین ها به عنوان غذای مخصوص میهمانان، دوستان و حتی به عنوان هدیه به دوستان و مسافران هدیه می شد.
محل نگهداری
حداعقل فضا برای نگهداری یک جفت مرغ و خروس کوشین ۲ متر مربع به بالا می باشد، گفتی است هرچه فضای بیشتری در اختیار پرنده باشد جهت فعالیتهای زیستی و تولید مثل مناسبتر است، هر چند در فضا های کوچکتر از ابعاد ذکر شده نیز امکان نگهداری وجود دارد.
توجه
در صورتی که فضای محل نگهداری از مرغ و خروس کوچک می باشد بهتر است سقف محل نگهداری کوتاه در حدود۱۵۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود تا از پرواز و بال زدن بی مورد و برخورد با دیواره های محل نگهداری، صدمه و ایجاد شکستگی در پرها جلو گیری شود.
بستر
بهترین مواد برای بستر محل نگهداری با توجه به اینکه ماکیانی همچون مرغ و خروس کوچین نسبت به رطوبت و سرما حساس می باشند، بستری پوشیده شده از کاه و کلش یا علوفه خشک و ماسه و… می باشد.
تغذیه
انواع دانه ها به خصوص دان پرورشی ماکیان(دان مرغ داری) ، کنسانتره، گندم، جو، ذرت و غیره و سبزیجات تازه می باشد.
سن بلوغ:
۶ ماهگی است.
تعداد تخمگذاری در سال
۱۲۰ تا ۱۵۰ عدد تخم مرغ می باشد.
زمان در آمدن جوجه ها از تخم
۲۱ روز بعد از خوابیدن مرغ روی تخمها است.